بیماری کرون چیست؟ : از بیماری های مزمن روده باید به بیماری کرون اشاره کرد که این بیماری به یک اختلال خود ایمنی طبقه بندی می شود و به عنوان یکی از بیماری های التهابی مزمن در روده شناخته شده است. از مهم ترین بخش های دستگاه گوارش می توان به روده اشاره کرد که از قسمت های اصلی دستگاه گوارش به شمار می آید؛ و این قسمت در دستگاه گوارش عمل جذب را انجام می دهد.
بیماری کرون
باید درباره علت این بیماری بگوییم که هنوز از علت های بیماری کرون چیزی به دست نیامده است و برای بسیاری از افراد علت ایجاد کننده‌ی آن هنوز ناشناخته مانده است؛ و درمان قطعی و راهی برای جلوگیری از آن به طور موثر وجود ندارد، اما با اقداماتی می توان برای کاهش علائم و درمان بیماری کرون انجام دهید. این بیماری همیشه روی روده اثر نمی گذارد و غیر از روده، روی سایر قسمت های بدن نیز تأثیر می گذارد و باعث بروز مشکل و بیماری در آن بدن می شود. اولین نشانه شروع این بیماری در فاصله سنی 10 تا 30 سالگی دیده می شود. همان طور که گفتیم که علت اصلی این بیماری مشخص نیست بیشتر در گذشته استرس و رژیم غذایی را علل بروز بیماری این بیماری می دانستند اما پزشکان امروزه این دو یعنی استرس و رژیم غذایی را، سبب تشدید بیماری می دانند پس علت بیماری این نیست.
مطالب بیشتر در : بیماری های گوارشی
در این بیماری که ممکن است کل دستگاه گوارش را دچار کند در کرون التهاب تمام ضخامت جداره روده را درگیر می‌کند و باعث ایجاد آبسه (کیسه‌ای از تجمع چرک)، فیستول (ایجاد غیر طبیعیِ راهی نِی مانند از داخل روده به قسمت‌ها و اعضای دیگر بدن) یا تنگی در روده می شود. آسیب‌های التهابی به صورت بریده و بیشتر لک در نقاط مختلف دیواره روده به وجود می آید و این زخم ها دیواره‌ی روده را درگیر می‌کند ممکن است که در هر دو روده یعنی روده کوچک و روده بزرگ یا هر دو به وجود آید.
شایع ترین علائمی که در این بیماری وجود دارد درد شکمی، اسهال، استفراغ، تب و کاهش وزن است. هنگامی که روده کوچک درگیر کرون می شود در بیشتر مواقع انسداد به وجود می آید و باعث انسداد روده می شود. از نشانه های دیگر که در این بیماری ممکن است دیده شود گره‌های قرمز، نارنجی و التهاب مفاصل، ستون فقرات، چشم‌ها و کبد است. پزشک برای تشخیص بیماری کرون توسط از آنزیم باریم، پرتو باریم و روش کولونوسکوپی استفاده می کند. در درمان این بیماری طول درمان و مراحل آن به محل و شدت بیماری بستگی دارد. درمان بیماری کرون شامل داروهای سرکوب‌کننده‌ی التهاب یا سیستم ایمنی بدن، آنتی‌بیوتیک‌ها و جراحی است.
گفتیم که این بیماری یک بیماری التهابی مزمن که شبیه بیماری مزمن دیگر است که تنها کولون را درگیر می کند؛ که با نام کولیت اولسراتیو شناخته می‌شود، بسیار شبیه است. این دو بیماری یعنی کرون و کولیت کاملا مشابه هستند.
اما مناطقی که درگیر می کنند کاملا متفاوت هستند. تاثیر کرون بیشتر در ناحیه پایان روده کوچک و شروع روده بزرگ است، اما این بیماری فقط مختص روده نیست و در سایر قسمت های دستگاه گوارش، روده‌ی بزرگ، راست روده و حتی در معده، دهان و مری نیز به وجود بیاید. شکل التهابی بیماری کرون یا کولیت زخم با هم نیست و متفاوت است؛ اما کولیت زخمی محدود به کولون (کولیت) و یا رکتوم (پروستیت) است. این بیماری علاوه بر گرفتار کردن معده و روده، می تواند سبب اختلال در اندام‌های دیگر مثل کبد چرب و ورم چشم و ورم مفاصل یا ماهیچه‌های دست یا پا شود.
کولیت زخم به جز در موارد شدیدتر که زخم های شدیدی را دارد در لایه های سطحی پوشش داخلی روده‌ی بزرگ را است. بیماری کرون اگر بسیار حاد نباشد بر کل ضخامت دیواره‌ی روده می تواند تاثیر گذار باشد، در بیماری کرون، ترک‌های مناطق طبیعی بین تکه‌های روده بیمار در اثر التهاب از بین می برد اما در کولیت زخمی به این شکل نیست. در کرون قسمت های آسیب دیده روده با زخم های عمیق تر با پوشش طبیعی بین این زخم ها پوشیده می شوند. این 2 بیماری یعنی کرون و کولیت به عنوان بیماری التهابی روده (IBD) نیز نامیده می‌شوند. این 2 بیماری یعنی کولیت زخمی و بیماری کرون درمان پزشکی ندارند. هنگامی که بیماری ها شروع می شوند تمایل دارند تا بین دوره های عدم فعالیت و فعالیت (عود) نوسان کنند.
بیماری التهابی روده در مردان و زنان به طور مساوی به وجود می آید. بیشترین افرادی که ای بیماری را گسترش می دهند آمریکایی ها بیشتر از تبار یهودی اروپایی (IBD) را در جمعیت عمومی گسترش دهند. این بیماری که بیشتر به عنوان بیماری قفقازی شناخته شده است، اما در آفریقایی‌ها و آمریکایی‌ها بیشترگزارش شده است.
اما این بیماری در میان جمعیت های اسپانیایی و آسیایی بسیار کمتر است. سن این بیماری بیشتر در دوران نوجوانی و زود هنگام (معمولاً بین 15 تا 35 سالگی) شروع می‌شود. در موارد خیلی خاص ممکن است که تشخیص اول بعد از 50 سالگی باشد. بیشترین تعداد رشد این بیماری در ایالات متحده است و بسیار هم در حال شیوع است محققان هنوز علت شیوع آن را درک نکرده اند.
این بیماری بیشتر وراثتی هم است کرون در افرادی که فردی از اعضای خانواده شان به این بیماری مبتلا است، بسیار معمول تر است. پس اگر یکی از افراد فامیل این بیماری را داشته باشد می تواند تا نسل بعد هم این بیماری را انتقال دهد. خطر ابتلا به بیماری به اندازه 10 برابر بیشتر از جمعیت عمومی است این بیماری همچنین در میان بستگان بیماران مبتلا به کولیت زخمی نیز شایع‌تر است. محققان ارتباط تنگاتنگی را بین بیماری کرون و سیستم عصبی به دست اورده اند اما هنوز به قطعیت نرسیده اند زیرا هنوز علت دقیق واکنش سیستم ایمنی بدن به اندام‌های داخلی در بیماری کرون را مشخص ولی این امر بدیهی است که در هنگام فشارهای عصبی این واکنش‌ها شدت می‌یابد.